1
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
100
Okunma
Şehirden döndükten bir kaç yıl sonra
Köyle helalleşip, barıştı Cafer.
İki göz ev yapıp yavuklusuna
Çoluğa çocuğa karıştı Cafer.
Sabah tarla, akşam ahırdı derken
Çalışıp didinip , helalden yerken
Bir kuşluk vaktiydi evden çıkarken
Sancılandı yüzü buruştu Cafer.
-Kalp krizi dedi, doktor bakınca
-Çalışmak yok artık , eve çıkınca
Böyle herşeyden el ayak çekince
Çöktü eli yüzü kırıştı Cafer.
Çocuklar büyüdü, yetemez oldu
Bir işin ucundan tutamaz oldu
Sabahlara kadar yatamaz oldu
Son demlere böyle erişti Cafer.
Sonunda yoksulluk canına yetti
Çocuklar evlenip şehre göç etti
Bu makus hikaye böylece bitti
Sen değil, köyden can verişti Cafer.
MVG 28.03.2025
5.0
100% (2)
Cevap Yaz