Beni bir dinleyin, dostlar, yarenler
Dünya’dan bir çakıl, götüren mi var
Kendini herkesten, üstün görenler
Bir ömür koltukta, oturan mı var

Bizleri yaratan, elbette Hâk’tır
Gurur, kibir, müslüman’a, yasaktır
Şu Adem oğlu’nun aslı topraktır
Gidenleri geri, getiren mi var

Gıptayla izleriz, güneşi, ayı
Emek verir isek, alırız payı
Yerde bitkileri, dal da meyvayı
Mevla’dan izinsiz, bitiren mi var

Mutluluk değil mi, aşkın ereği
Yapılır elbette, sevda gereği
Duyguyla bezenmiş, deli yüreği
Sevgi deryasına, batıran mı var

Sevenler bir birin, arar bulurlar
Bu bakış, gülüşten, feyz de alırlar
Onlar ki, tutkuyla, şeyda olurlar
Aşk dışında aklı, yitiren mi var

En güçlüyüm diyen, gelse de aşka
Kul aciz olunca, demez mi keşke
De hele Acun’da, Allah’tan başka
Şu koca dağları, yatıran mı var

Lüzumsuz bazısı, fırsatı, teper
Yalnızlaşır sonra, toplumdan kopar
Kim ne yapar ise kendine yapar
Akıl dışı bir şey, yaptıran mı var

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ

ETEK YAZILARI

EREK : Ama., gaye, Hedef, maksat
TUTKU : istenç ve yargıları aşan güçlü bir coşku,
ölçüyü aşan, güçlü istek durumundaki eğilim
FEYZ : Bir fikirden, bir düşüncaden faydalanmak
ŞEYDA: Aşık olan, sevdiği için aklını yitiren
ACUN : Dünya