0
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
189
Okunma
Zindan duvarlarında yankılanır sesim,
Gözyaşlarım özgürlüğün suretini çizer.
Demir parmaklıklar paslı bir şarkı söyler,
Fakat rüzgârın fısıltısı hâlâ içimde.
Özgürlük bir düş mü, yoksa unutulmuş bir şarkı?
Gözyaşlarım toprağa düşerken umut yeşerir mi?
Gecenin karanlığında yıldızlar kaybolurken,
Sabahın ışığına ulaşır mı kanadı kırık dualarım?
Ellerim boş, fakat yüreğim hâlâ ağır,
Zindan bana dar, lakin dünya daha da dar.
Gözyaşlarım zincirleri aşar mı bilmem,
Ama bilirim, umut bazen en büyük isyandır.
5.0
100% (2)
