3
Yorum
14
Beğeni
5,0
Puan
237
Okunma
Öfkelerin dudak kemirdiği zamanlar
İçi nehirler ayna görevi üstlenmiş
yüz ışıl ışıl parlıyor
Kumların taneleri diğer taneler iptal edildiğine inanmazken
ve rüzgar yatırır
her şeyi toprağın bağrına
ölümüzün gidişine yas bağlar içimizdeki bir avuç his
Aynı göğün soluna taş yığmış
birileri suyun üzerine seker aklını
bazısı olduğuna inkar şekilde
kalır yerinden.
Şiir kaç adıma sonrası döner
kime nasıl gideceğini sormak için
ve yırtık kağıt, kalemin suçlucağız
her kimse bulunmadı
yerinden
Olmuyorsa bir kalpte sultanlık
yıkılsın o saraylar ve tahtlar
gümüş nehirlerin ıslak kıyıları
elbet güneşe itaatkarlık günü gelir
bir gün
gelir mi?....
5.0
100% (3)
Cevap Yaz