Benliğe kapılıp şu giden yolcu
Aşkın kudretine ermemiş gibi
Menzile varmadan yok olan solcu
Aşkın kudretine varmamış gibi
Ben oldum diyor da olmamış belli

Her şey de hikmeti kendinden bilir
Biraz poh poh alsa dolmuşa gelir
Gerçekleri görmez içinden güler
Aşkın kudretine ermemiş gibi
Ben oldum diyor ya olmamış belli

Makama mevkiye dikmiş gözünü
Ona yön verirler söyler sözünü
Elbet kaybedecek tezden özünü
Aşkın kudretine varmamış gibi
Ben oldum diyor ya olmamış belli

Gururu okşanmış aslana dönmüş
Gerçekler gözünde kül gibi sönmüş
Ahde vefa denen kendince dünmüş
Aşkın kudretine ermemiş gibi
Ben oldum diyor ya olmamış belli

Dünyaya kapılmış kendinden geçmiş
Acun’um üç güne kanarak seçmiş
Geçmişini yakan o pişman göçmüş
Aşkın kudretine ermemiş gibi
Ben oldum diyor ya olmamış belli

Selahattin ACUN’un kaleminden✍
ONSEKİZ MART İKİBİNYİRMİBEŞ/ADANA