Kötülerin karası, sulara karışan zifirî geceye benzer. Lâkin unutmamak gerekir, her karanlık sabaha gebedir.

Bir şehir ki çocuk gülmez, o şehre bir tılsım gerektir; ilâhî bir ferman ki, zulmün kökünü kurutacak. Sabâhın nârında, yürekler safça aydınlığa açıldığında, cellâdın gölgesi dahi kendinden korkar. Çünkü Allah'ın adaleti, her kulun hesap vereceği o mutlak denge, ufukta bekler.

Kadının kanı döküldüğünde, mazlumun hıçkırıkları göklerde yankılanır. Gözyaşları dualara döner ve o dualar bir gün mücrimlerin boğazına ilmek olur.

Ey karanlıkta sürüklenen ruhlar, göğsünüze kudret fermanını asın! İyilik için savaşanlar, umutsuz kalmaz. Mazlumun ahı, taşları bile çatlatır, toprağa işleyen her kötülük gün gelir yerini nura bırakır.

Kaleminizle insanlığa sunduğunuz bu anlamlı çağrı için tebrik eder, bu yolda daha nice şiirlerle gönüllere dokunmanızı dilerim."