Nasıl bir acı
Nasıl dayanılmaz sancıydı
Ne ana dayandı
Ne bacı
Boğazlar tıkandı
Yürekler parçalandı
Nedense dünya
Halepçe’ye sessiz kalmıştı



Zordur elbette
Göçmen kuşlar misali
Yerinden
Yurdundan olmak
Öyle yalın ayak
Sınırları zorlamak
Zordur topraklarında
Sanki mülteci gibi yaşamak



Analar
Figan feryat içinde
Kendine has dilleriyle
Havarlardan
Ağıtlar yaktılar şehitlerine
Babalar yere göge
Sığmayan öfkeleriyle
Öylece
Çekildiler direniş mevzilerine



Selam söyleyin
Gökteki güvercine
Uçan kelebeğe
Kanadı kırık serçeye
Selam söyleyin arıya
Topraktaki karınca
Yas tutsunlar
Birlikte Halepçe analarıyla



Küskündü gökyüzü
Parlamıyordu yıldızlarıyla
Isıtmıyordu
Güneş ışınlarıyla
Adeta gözyaşı döküyordu
Bulutlar yağmurlarıyla
Yastaydı
Hepsi Halepçe analarıyla



Gelin
Haykıralım birlikte
Yazılmasın tarihe
Böylesinesimsiyah bir leke
Yaşanmasın bir daha
Yaşanmasın hiç bir yerde
Ne Hiroşima
Ne Nagasaki
Ne de Halepçe’de

Muzaffer KALABA