DOKTOR HANIM

Alnıma dokunsan yanar ellerin
Ateşim düşmeyen kor doktor hanım
Sebebi muamma bu alevlerin
Başımda yanardağ var doktor hanım

Nefesim daralır sızlar boğazım
Yıprandı ses telim çıkmaz avazım
Rahat solumaya bir soluk lazım
Öldürecek beni çor doktor hanım

Solurken göğsüme bir hançer batar
Sanki kuluncumda Ahırdağ yatar
Azrail uzanmış elimi tutar
Bu dertten kurtulmam zor doktor hanım

Öksüre öksüre kısıldı sesim
Derdimi demeye yetmez nefesim
Kalmadı zerrece yaşam hevesim
Ben söyleyeyim sen sor doktor hanım

Ciğerimden pare pare kan gelir
Yaşlanan ruhuma nasıl can gelir
Belki nekahet bulurum gün gelir
Kortizon istemem dur doktor hanım

Kozalak derdimi hiç dindirmedi
Zerdeçal, zencefil fayda vermedi
Taş nanesi bile hiç geçirmedi
Artık şu iğneyi vur doktor hanım.

Astımım derdime müzmin dediler
Çare bulamadı kırklar yediler
Ömür leğeninde dertle yudular
Nurgül’ün halini gör doktor hanım

Çor: öksürük

Nurgül KAYNAR YÜCE/ K. MARAŞ