.....................................can dostum İbrahim Karaçay’a.



ey hanımlar-beyler hele bir durun
Karaçay kürsüde, buyrun oturun
kılıbık paneli bizim oturum
katiyyen zikretmez yalan Karaçay.

bulaşıktan çaya yemeğe kadar
kalem gibi sarılan o sarmalar...
hele beyim nasıl dolar dolmalar?
Anlat da bir ilham alam Karaçay.

hamarat yanından öğrenem sanat
şu yufkayı nasıl açarsın kat kat?
kızıl çadır nasıl? hele bir anlat
ben de şu sazımla çalam karaçay.

çiköfte tamam da yaprak saramam
hele tavlada hiiiiiç rakip aramam
kafamı kırarım seni kıramam
mutfakta çırağın olam Karaçay.

kılıbık da ne ki? at yooook avrat yok
sen başka kovanı bul da çomak sok
yazmakla bitmez ki hünerlerin çok
bilmem hangisine dalam Karaçay?

can dosta fazla söz edebi aşar
zannetme bu kalem tongaya düşer
Türk-İslam dedin mi sel olur taşar
kalemine kurban selam Karaçay.





kadir turan, 24.10.’08, s.00.45, ist.