Fikirlerden arınmaya can atan,
Sığ beyinlere değil sesleniş,
Zincirlerinden silah yapanların,
Ellerindeydi yükseliş.
Kalplerdeki katranı zemzem mi temizleyecek;
Niyetler hâlâ dalkavukluk peşindeyken,
Birbirlerinin kapılarında yatanların hepsi:
Yalnız başlarına düzeltemedikleri için,
Birbirlerinin yorganlarının altına girip,
Kirletirler şereflerini,
Ve üretirler kendileri için yeni bir ’onur’ tabiri,
Ve sözlükten ’haysiyeti’ çıkarıp,
Kusmuklarını koyarlar yerine,
Kaygısızlık, vicdansızlık, arsızlık;
Cinayete ulaşana kadar,
İnerler daha derine!
Hasılı her ne kadar anlatılsa da,
Taş kesilmiş birine,
En basit kelimelerle heceleyerek!
Deve dikene sevdalanacak,
Tay yine çayırı özleyecek,
Duygularını kirli çamaşırları gibi,
Utanmazlığa sergiye çıkaranlar,
Her şeyi bacak arasında aramaya devam edecek,
Kendini üstün gören insan evladına,
El kadar kirli bir karga,
Katıla katıla gülecek.