8
Yorum
52
Beğeni
5,0
Puan
291
Okunma

yalnızlığın küf kokuları sinmiş dimağıma
ruhumda sis tutmuş hegemonyalar
bu aralar
buğulanmış camlarıma yazdım adını
inan unutamadım kokunu ve tadını
yürür ayaklarım
metruk akşamların dar sokaklarında
çöl sıcağı kalbimde
ateşlenir figan
içim, dışım tarumar mı tarumar
gülüşünü iliştirdim satırlara
öfkemi zor olsa da çektim kızağa
söz verdim kendime
düşmemek için tuzağa
ister yakına ol ister uzağa
sen yoksun ya !
gün ışımıyor
avucumun içi kaşınmıyor
nal et mi desek ne desek
şans bir şekilde
yüzümüze gülmüyor
5.0
100% (18)