Dervişin Yolu

Sordular erenlere, derviş kime derler?
El cevap: Aşkın nuruna yanan gönle derler.
Hakkı arayıp bulan, ikrarına duran,
Nefsini bir yana koyup cananla dolan.

Bizim dinimiz aşk, kitabımız gönül,
Mezhebimiz sevgi, yolumuz teslimiyet.
Biz adananlardanız, menfaatle yoğrulmayız,
Düşlerimiz dahi Hak’tır, batıla uğramayız.

Ekmeğimiz iyilik, şerbetimiz hoşgörü,
Kötülükten kim huzur bulmuş, kim olmuş özgür?
Derviş isen dilin tatlı, sözün özüyle derin,
Yüzün aynası olmalı rahmetin ve sevginin.

Gönlün sevgiliyle, ruhun özgürlükle dolmalı,
Fikrin ince, faziletli, kalbin merhamet olmalı.
Vicdanın cömert, ahlakın pırıl pırıl,
Muhabbetin coşkun, aşkın her an asil.

Haset, kibir, kin, dedikodu ve düşmanlık,
Bütün bunlardan arın ki Hak ile Hak olasın.
Farkın, farkın farkı olsun, sırrın, sırrının sırrı,
Unutma! Galip olan yalnız Allah’tır.

Minel aşk, Allahu Ekber!

Münire Çevik 08.05.2001