İlk bakışta katmanlı ve duygusal yoğunlukta bir dil ile karşılıyor şiir bizi. Özlemi tanımlarken bunu güneşin akşam kızılında ya da cam göbeği denizdeki yansımasında olduğu gibi sönmeyen bir şeyle benzetiyor. Burada "sönmeyen" kelimesi, özlemin zaman içinde bir türlü geçmeyen, dinmeyen bir hal olduğunu vurgulamak için ustaca kullanılmış.

Özlem ve hasretle ilgili dile getirdiği düşünceler anlamını tam olarak bulamamış ve kelimelere dökülmemiş bir duyguyu ifade etmeye çalışıyor. "Şu dile gel(e)memiş özlemler" derken dilin yetersiz kaldığı ve duygunun anlatılamaz bir boyuta ulaştığı bir hali anlatıyor. Özlem dil yoluyla tam olarak ifade edilemeyen bir şey haline geliyor ve şairin içsel bir tür boşluğu anlamı arayışı ortaya çıkıyor.
Yani şiir baştan sona özlemin kaybolan zamanın ve insanın geçici doğasının farkında olarak derin bir hüzün arayışını dile getiriyor.
Özlem kelimelerle ifade edilemez ....
nicelerine şiir ola

Kısa ve etkileyiciydi güzeldi
Yüreğinize sağlık