Unutulur zaman gelir sevilen,
Ayrılıkta külleniyor ateşler.
Ömür boyu unutulmaz sanılan,
Azalır sık olan geliş gidişler.

Ne hilal kaş ne ceylan göz hatırda,
Unutmamak saklı kalır satırda,
İlk günlerde gönül çok aratırda,
Tükeniyor zamanla özleyişler.

Herkesin yolları ayrılır bir gün,
Düşünceler önceleri kördüğüm,
Zihin meşgul iken her gün her öğün,
Hiç olmadı sanki yol bekleyişler.

Silinir siması nasıldı yüzü,
İncitirdi bazan güzelin sözü,
Hatırlanır ama o bazı bazı,
Görülmüyor sonra o garip düşler.

Saçının teline şiir yazılan,
Hasret çeken yanan gönül, üzülen
Özlenmiyor bakarken göz süzülen,
Yalan olur o unutmam deyişler.

Önce bal arıda sonra da zehir,
Zannedilmesin ki bu sözler kahır,
Mecnun da Kerem de unuttu zahir,
Boşa gitti çöller o dağ delişler.

Kaybolur süzülen yaşların izi,
Bakarken şimdi ok değil o gözü,
Unutulur acı ve tatlı sözü,
Biter kıskançlıktan kin besleyişler.
Mehmet Çiftçi