Beni sonsuz uykuyla sev gözlerim
okşayarak kabuslarımın başını…
çocukluğum aç ve yorgun
yer yatağı ve sofrası
bana bir dilim kızarmış ekmek sür ellerim
soğumadan içimin sobası
sokakta akşam ezanı telaşı
ya babam geldiyse korkusu, nefesim
beni bir anne merhametiyle karşıla kalbim

hasret mi azalan zaman mı bilemem artık
içim hep neden büyüdüm nedameti

düşlerime kibrit çöplerinden bir ev yap çocukluğum
dağılmış sokaklarda
salçalı ekmek kırıntıları
komşu teyzenin el emeği
esnaf amcanın alın teri
bana bir mahalle kur yalnızlığım
asılı bir apartman boşluğunda
ayrılmış tabakların soğukluğu
bağdaş kurduğum sofrada
beni bir kaşık tarhanayla öp dudaklarım

ben mi unutkanım hatıralar mı silik
ne yaşamışsam hiç yaşanmamış gibi sanki

Bana bir hata payı ver gençliğim
kurumadan bıyıklarımın teri
yarin yanağında bir elma alı
bana da bir pay düşmeli
Parçalı bulutlu tüm arzular
sağanak halinde boğazıma dizili
bana bir yudum su ver gözyaşım
çıktığım yağmur dualarından
avcuma dolan tüm dileklerim bir yana
bana bir aşk bağışla yüreğim