Yok Sayacaksın

Yok sayacaksın bazen,
yağan yağmuru,
ıslanan sokakları,
eskiyen adımları kendine saklayarak.
Duymazdan geleceksin rüzgarı,
savurduğu yaprakları,
ve hatta bir zaman tutunduğun dalları.

Bazen
düşlerin peşinden gitmek yorucu,
bazen kaçıp sığınmak gerek,
bir boşluğun huzuruna.
Kimse anlamazsa, ne çıkar?
Bütün kelimeleri kendine sakla,
herkes sustuğunda
en çok sen konuşacaksın içinden.

Yok sayacaksın bazen,
kalabalığı, sesleri,
hatta kendi sesini bile.
Bir boşluğun ortasında
sadece nefes almak isteyeceksin,
soluduğun her anı saymadan.

Bırak,
geçip gitsin ardında kalanlar,
tutmak istediğin ne varsa,
avuçlarından kayacak nasılsa.
Bazen gitmesine izin vermek gerek
hiç gelmeyecek olanları.

Ve anlayacaksın sonunda,
yok saymak yok olmaktan çok daha güçlü.
Çünkü bazen,
görmemek ve duymamak
kendine dönmenin tek yolu.
14.07.2011-Fethi Akın