Bu gece gidiyorum senden..
Gelirken çiçekler açan yollar,
Giderken toz duman oluyor..

Bazı pişmanlıklar;
Tabelaya bakmadan girip,
Çıkmaz sokakta olduğunu,
Yolun sonunda anlamakmış.
Ben seninle girdiğim bu yolda,
Sonsuz yanlışı, yolun sonunda anladım.

İki ucu senli bir mutsuzluktu yaşadığım.
Yanımda yokluğunu yaşamaya değil,
sana ihtiyacım vardı...
Yanından geçerken omzuna çarpardı kanatlarım,
Senin umrunda bile olmazdı..

Bu gece ben seni değil,
Sensizliği terk ediyorum..
Kısık ateşte demlenmiş bir sevdayı,
Fütursuzca harcadık biz..

Eskiden herkese kör, sana hep aşık olurdum.
Biz seninle, ölümsüz şiirler tarafından akrabaydık,
Bu yüzden nerede bir şair ölse,
Bizim satırlarımız ağlardı.
Senin göğün benim bulutuma çarptı,
Kar taneleri büyüttük, kadifemsi kundaklarda.
Bilemezdik duyguların, buz dağına döneceğini.
Yosunlar sardı yaşlarımızı..

Sancısız bir doğum gibi,
Birden kollarımda belirdi,
Susuz ve uykusuz sabahlarım..
Yakına çağırdık uzakları..

Şimdi geçmişe hiç bir iz bırakmadan,
Geleceğimizden vazgeçiyorum..
Tutunmadan geçmeye çalışıyorum,
Kırık dökük sallanan köprüden,
Her adımda çatırdıyor ayaklarımın altı.
Söyle şimdi, senin sıratın benimkinden incemiydi?

Yaşlarım üzerine sıçramasın diye,
Uzaktan bile silmedin gözlerimi..
Beddua yazamaz benim kalemim ama,
Benden sonra kabul gördüğün her yürek,
Islatsın gözlerini..

Kaçıncı cinayetimde tutuklanacağımı düşünmeden,
Gömüyorum, kıra kıra öldürdüğüm kalemleri..
Sorgumu yapan silgilere borçlu çıkıyorum.

Sen daha neyi anlamadığını bile anlamadan,
Ben ağlar adım gidiyorum...

Bu gece gidiyorum senden.
Şiir geceler sevgili....