7
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1186
Okunma
Kanma dost! bu dünyada, sanmayasın vefa var
Bu hayatta daima, süren ömrü sefa var
Yüreğimde çekecek, daha nice cefa var
Bana kalan sermayem, gönül acım kâr oldu.
Sanırlar ben yaşarım, mutlu vede huzurlu
Kâhı güler, ağlarım, kader hile, muzurlu
Öyle bir yâr sevdim ki, has sevgiye özürlü
Bana kalan sermayem, gönül acım yâr oldu.
Gönül harda yanıyor, yetiş bana tabibim
Gülen yüzüm yaş döker, kurtar beni habibim
Sevdim, yandım boşuna, elem, keder sahibim
Bana kalan sermayem, yüreğimde hâr oldu.
Bilseydim yâr yüzüne, bakmaz idim hiç inan
uzağında olurdum, gelirmiydim yâkinan
Köşe meyhanelerde, içermiydim sâkinan
Bana kalan sermayem, bâki kalb’i zâr oldu.
Yanma dost! yanılıp da, yârenden yok fâide
Ne umarsız aciz kul! gönül bilmez kâide
Yaradandan sana var, inan bir tek fâide
Bana kalan sermayem, dünya bana dâr oldu.
A.P
17 EKİM 2008
Cevap Yaz