1
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
113
Okunma
Geçmiş zama’nın yükü çok ağır,
Çile sırtında bir kos koca bir dağ.
Kader yazar, kader zamanı bozar,
Hep payıma yetim yoksulluk düşer.
Yetimliğin rüzgârı çok sert eser,
Soğuk duvarların yakar yüreğini.
Bir lokma ekmek için azda huzur,
Nice geceler aç uyuttu gözlerini.
Ellerim nasır, gözlerimde hüzün,
Ama diz çökmez, pes etmez sana.
Çünkü bilir, karanlık geceden sonra,
Yine bir güneş yine bir umut doğar
Geçmiş yaranın, izleri hiç silinmez,
Ama yaralar bir gün kabuk bağlar.
Zaman gelip geçsede acı unutulmaz,
Kendi yolunu kendi çizen, kendi var olur.
Berlin / Pevruzi
Hasan Yıldırım
5.0
100% (4)
Cevap Yaz