Bazen bir ıssız dağ gibi olur yüreğim
Bir çıt sesi bile duyulmaz

Bazen coşkun bir ırmak gibi
Ne yapsanız durulmaz

Bazen kökünden kurumuş bir ağaç gibiyim
Dalsız budaksız ve yapraksız

Bazen koca bir çınar, serinlik ve gölge ile kuşatan..

Bazen yalınayak dağda bayırda koşarken
Bir diken bile batmazken ayaklarıma..

Bazen pamuklar üzerinde yürüsem
Taa yüreğime işleyen tarifsiz sızılar..

Bazen en güzel sohbetler iltifatlar bile
Ne kadar kırıyor, ve yorucu olurken..

Bazen en nahoş sözler en manasız gülüşler, anlamsız bir huzur...

Bazen özlerken deli gibi, içim içime sığmıyor
Kafese kapatılmış bir kuş misali..

Bazen öyle bir boşvermişlik ki..
Ne kalkmaya mecal var, ne yürümeye derman..

Bazen sevgiyle dolup , coşup çağlayan bir yürek..

Bazen keskin bir tütsü kokusu gibi nefret...

Bazen inadına yaşama sevinci telaşsız..

Ve bazen bir an önce gidip kurtulma özlemi, dünyadan...

İşte öyle bazen...