Ey kalem..
Bir daha yazma demiştim
Yazmaki gönül hülyalara dalmasın
Kanmasın bir daha vefaya böyle yanmasın
Duymasın demiştim kimse ahuzarımı
Ahımda artık kimsede kalmasın

Ey kalem
Sustun otuz yıl ne güzel
Kim çıkardı seni mahpustan kim verdi berat
Bu nasıl isyandır bu nasıl şecaat

Sen nasıl yazarsın en mahrem hisleri
Yoksa seni meftun mu etti ceylan o gözleri
Düşünmedin hiç beni ne halde koyarım
Artık ölümü anar ona gün sayarım

Ey kalem
Sen sadece yazarsın
Bilsen ne kadar zor ahh, aşk ı yaşarsın
Bitmek nedir tükenmek ne
Sen bunu bir mürekkep mi sanırsın
Çileyi yüklenir gam alır satarsın

Ey kalem
Bu son oldu biliyorsun değilmi
Kırsın diye verdim ellerine yüreğimi heyhat
Şimdi sessiz çığlıklar üryan olur geceme
Bir daha bir daha kıyamet olur yüreğime

Ey kalem yazma artık sende tüken
Ben tükendim bittim zaten o yokken

Adem Eminoğlu