Meydanı boş bulan oturup, tutmuş.
Köşeleri işgal etmiş, hödükler(!)
Reklâm parasını toplayıp, yutmuş.
Hortumları işgal etmiş, hödükler(!)

Yağcılık mest eder olmuş başları.
Yosun bağlamış hep köşe taşları.
Kanarya yerine baykuş kuşları
Dergileri işgal etmiş, hödükler(!)

“Yerime adam yok.” diye öterler.
Davetlere yalnız başa giderler.
Birbirini sürü gibi güderler.
Şölenleri işgal etmiş, hödükler(!)

Karşılıklı övgü, plâket vardır.
Koltukta geçen gün onlara kârdır.
Ceplerden harcamak nefise zordur.
Protokol işgal etmiş, hödükler(!)

Amaç seslerini güçlü duyurmak!
Keyfe göre adam seçip, kayırmak.
Radyodan, siteden sesli bağırmak!
Siteleri işgal etmiş, hödükler(!)

Serbest şiir beş on hece, coşarlar.
Eleştiren olsa kızar, şaşarlar.
Sensin deyip gülsen, fazla şişerler.
Kitapları işgal etmiş, hödükler(!)

Gönül dostlarıymış, hortumda birlik.
Dursunî söyleme, yaşasın dirlik.
Onlarda susarlar, kısadır gürlük.
Mikrofonu meşgul etmiş, hödükler(!)

Dursun Yeşil – 23/01/2008