Biliyorum diyemem, demem.
Hissediyorum...
Adım adım yaklaşan bir şey bu
Hızla kaçmak isterim, kaçamam
Belki bir an olur; bir ana saklar, zaman

İşte böylesi bir buhranda
Gülüyorum, gülümsüyor ablam
Gülümsüyor bazen abim de
Durmamalısınız bu gülüşlerde
Boşluk bırakmadan iyimserliğe
Biliyorum diyemem, diyemezler de
Hissediyorum, korkuyorum

Korkularımız...
Zamanını kestiremediğimiz ve asla
Asla istemeyeceğimizi bildiğimiz bir suskuyla
Gülümsüyorduk akşamdan geceye
Bitmesin dediğimiz bir geceden
Sürekli sarıyoruz geçmişe, önümüzde daha demin
Demindi daha demindi işte diyeceğimiz

Korkumun pamuk elleri,
Ütülü gömleğim, sakız beyazı nevresimleri
Uğurlar her sabah; atkım, şalım olur dua dilleri
Yeter mi? yetmez, sıhhatli adımlarımda gözleri
Korkumun dizleri kalır yüksek merdivende
Yetmez pencereden taşar merhameti
Gülümser boncuk yeşil mübarek gözleri

Ne saklı bir ıstırap var bu gülüşlerde
İnce ince kesilen bir yanı var, bu gülüşlerin
Bir dönüşe saklanmak üzere biriktirilen
Bir hüzne sarılmak, ansızın hatırlanmak üzere
İnce ince kesilen bir yanı var, bu gecelerin
Korkuyorum, farkındayım ana yarısı ablamın
Korkuyorum, en çokta abim korkar

Kırk yaşım kadar oyalanırım,
kırk yaşım duvardır önümde
Yıkılır mı? Yıkılırsa ağlar mıyım?
Bekar ağlarsam yine çocuk kalır mıyım
Ben ağlarım, ablamda ağlar en çok abim ağlar
Korkumun pamuk elleri bizi nasıl salar
S(y)N