SELVİ BOYLUM AL YAZMALIM💃

Al Yazmalım dediği Asya köylü kızıydı
Sevgi neydi dediler, sevileni bilmekti
Selvi Boylum İlyas’ın gönlündeki sızıydı
İyilikti, dostluktu, sevgi zaten emekti

Başlayacak bir aşka kader ağını ördü
Kamyon şoförü İlyas, köyündeki barajda
Al yazmalı Asya’yı işte orada gördü
Doludizgin bir sevda başladı o virajda

Çok fazla konuşmadan susarak anlaştılar
“Elinden tutuversem, benimle gelir mi?” der
Bir aşka yelken açıp limana yanaştılar
Sevdasını dağlara ilan etmeye gider

Görücü usulü bir evlilikten kurtulur
Kaçmaya karar verip İlyas ile evlenir
Bu güzel mutluluğa küçük Samet katılır
Tutkulu aşkla dolu yuvaları şenlenir

İlyas görev gereği uzun yollara çıkar
Asya hep tek başına çocukla yalnız kalır
İlyas sorunlarıyla hayallerini yıkar
Bunalınca hırsını gidip onlardan alır

Evi terk eden İlyas başkasıyla aldatır
Asya oğlu Samet’le çaresiz yola düşer
Sığınacak yeri yok, derdi kime anlatır
Peş peşe sıralanır bazen hayır bazen şer

Ona sahip çıkacak Cemşit ile tanışır
Asya ile oğlunun derdine çare olur
Samet’e oğlu gibi sevgi ile yanaşır
Aradığı şefkati onun yanında bulur

Cemşit ile evlenir oğlu baba bilince
Zor gününde onlara ne çok emek vermişti
Asya ise zorlanır İlyas çıkagelince
Onu unutmasa da çok zor günler görmüştü

Türkmenoğlu; sevgide duyulmalıdır güven
Emek verilmeyen aşk bir rüya gibi geçer
Hiç bitmez sanılsa da çabuk biter serüven
Kalbi İlyas dese de Asya Cemşit’i seçer

Şükrü Atay (Türkmenoğlu)