SAYGI MI!

baharistan idi yurdum az önce
akıllara gelmez idi hazânı
ömrüm yudum yudum geçip gidince
bir merak sardı ki, sorma fizanı!
seyre daldım şöyle içten cümle âlemi
hazır buldum o an, kendim için kalemi
dilime vurulan kementten de habersiz kelâm
yazdım yazdım sildim, dışa vuran onca elemi!

kaygısızlar, saygısızlar, boş işler
işe yarar mı ki dopdolu fişler
boşlarla dolsa ne ki tükenmez boşluk
hazân olmuş bütün hâl ve gidişler!
kaygımız saygımızdan, kim anlar ki kelâmı
tükenmezler tükenmiştir, bitirirler her şeyi
yenilir yutulur mu, varsa yoksa kurşundan
yazmak da bir emirdir, kalem yazsın kelâmı!

parça parça parçalandı yüreğim
yoktur çare kaygısızlarda
gizli yara görünmüyor gözlere
ferman kâr etmez ki âsi sözlere!
ne yüklesem çekiyordu yüreğim
kendini yakıyor, yanan onca dileğim
alık alık bakıyordu az öteden kaygısız
çileden yılmıyor ki, sayılmıyor saygısız!

Murat Kahraman
15.10.2003/Beykoz
(Fikir Çilesi)
Tozlanmış Dosyalardan