DAYIM OLSAYDI
Ne kederim ne de derdim olurdu
Benim de bir dayım olsaydı keşke
Evim şenlenirdi, huzur bulurdu
Benim de bir dayım olsaydı keşke

Kök salardım koca meşe olurdum
Ben de kısa yoldan köşe olurdum
Her gittiğim yerde paşa olurdum
Benim de bir dayım olsaydı keşke

Ankara’dan selam salsaydı dayım
Hemen uzanırdı dal gibi boyum
Büyük hisselerde olurdu payım
Benim de bir dayım olsaydı keşke

Yorulmadan nice engel aşardım
Adım adım hedefime koşardım
Kışta yazda huzur ile yaşardım
Benim de bir dayım olsaydı keşke

Kederle yaşayıp dertle dolmazdım
Daldan düşen yaprak gibi solmazdım
Böyle  köşelerde garip kalmazdım
Benim de bir dayım olsaydı keşke

Böyle zamansızca dökmezdim gazel
Dostların gözünde olurdum özel
Özkul’um hayalî bile çok güzel
Benim de bir dayım olsaydı keşke

Özkan GÜLİ