Saygıdeğer Fatma Selçuk Hanımefendi,

Bu dizeler bir şiirden öte, zamanın kıvrımları arasında gezinen içli bir yürüyüş sanki… Van Kalesi’nin gölgesinde, tarih ile ruh arasında kurduğunuz o ince köprü, okuyanı hem geçmişe götürüyor hem de bir pencere aralığından geleceğe baktırıyor.

"Kalemi elime almayı başardım mı bilmiyorum" diyerek başlayan o içten itiraf, samimiyetin en saf halini gösteriyor. Mürekkebin rehberliğinde Van'ın taşlarına, Akdamar’ın kutsiyetine ve Urartu’nun izlerine dokunmak… Bu, sıradan bir seyir değil, kalpten kaleme süzülen duyguların seyahati…

Soğuk havada çayla ısınan bir yürek, Van Gölü'ne nazır düşlerle dolup taşan bir bakış… Bu dizelerde hem geçmişin vakarını hem bugünün naifliğini hem de geleceğe dair inatçı bir umudu görüyoruz.

Kaleminiz daim, gönlünüz açık; ilhamınız tarih kadar derin, Van kadar güzel olsun.

Saygıyla ve muhabbetle…

Delibal