Mevlam yaratmış da vermiş akılı,
Onu kullanmayan kulu neyleyim.
Yerinde durmayan kumu çakılı,
Alıp götürmeyen seli neyleyim.


Ne olursa olsun söyle doğruyu,
Kimse kabul etmez eğri büğrüyü,
Kurda kaptırmış sa çoban sürüyü,
Keyfi ıslık çalan el’i neyleyim.

Kusursuz yaratmış seni yaradan,
Aklınla seç demiş ak’ı karadan,
Hesap sorulurken bir bir sıradan,
Doğru söylemeyen dili neyleyim.

Olacaktır elbet işin kolayı,
Akıl vermiş rabbin bundan dolayı,
Yokuşa sürerken sen her olayı,
Yerken zehir olan balı neyleyim.

Bülbül uğrar mı hiç gülsüz bahçeye,
Kim muhtaç ettiyse pula akçeye,
Neticeye değil bakıp hatçeye,
Fütursuzca açan gülü neyleyim.

Para pul hırsıyla gözü dönenin,
Umrunda değildir hali kölenin,
Ahı tutar elbet birgün ölenin,
Ateşi olmayan külü neyleyim.

Kor alev içinde yanarken canlar,
Vicdanı olanlar onları anlar,
Müptezeller için çalıyor çanlar,
Pervasızca çarpan solu neyleyim.

Velhasıl alevler dönüştü kora,
Yetiş Hızır yetiş düştük bak zora,
Zalimlere elbet gelecek sıra,
Adaletsiz olan yolu neyleyim.
...Necdet Akcakaya/Ankara
26.01.2025