0
Yorum
4
Beğeni
0,0
Puan
165
Okunma

İNSAN DOĞDUĞU YERE
Ekmek derdine rotasız gittiği yerlerden
Uzak diyarlardan doğduğu yere yürürmüş insan
Pusulasız ellerinde yüz bin yıllık nasırlar kanarmış
Karda boranda doğduğu yeri görürmüş insan
Biz yoksulluğun emzirdiği topraklara küsmedik
Aklını kullandığında haramileri görürmüş insan
Her toprağa düşen tohum cömert olurmuş
Umudunu yitirmişse tok olsa da ölürmüş insan
Yoksul bırakılmış ırmak boylarında aç sefil
Dikenli tellerle örülmüş etrafı çevrilmiş insan
Gül yanaklı kuru yüzleriyle göç yollarında
Yasaklanmış örselenmiş hor görülmüş insan
Zamansız tüketse ömrünü düşse olduğu yere
Ölmeden yüzünü doğduğu yere dönermiş insan
Yaşama direncini yitirmişse yarı canlı haliyle
Sihirli bir lamba olsa da rüzgârsız sönermiş insan
Şuayip ODABAŞI
27.5.23