Kaya’ya kartal kondu, kanadında bir telaş
Tedirgin bir gecede endişeyi yaşıyor.
Keskin gözleri sabit, oturup kurmuş bağdaş
Titriyor tüm gövdesi, tünemedi, üşüyor.

Bir kıvılcım sıçradı otelin çatısından
Ayakları üstüne dikeldi koca kartal.
Çığlıkları duyuldu yörenin batısından
Karlı, soğuk gecede ortaya çıktı ihmal.

Alevler gökyüzünü sardı kızıl rengiyle
Dumanı bir ruh gibi pencereden üflendi.
Nasıl savaşsın canlar bu zalimin cengiyle
Küçücük bir bebeğin saçları tütsülendi.

Kartalkaya’da nida alevlere karıştı
Bu gece uzun oldu saatler geçmek bilmez.
İnsanların telaşı korkusuyla yarıştı
Sanki herkes büyülü, kimse yardıma gelmez.

Ciğerimiz yanarken kadere (!) yenik düştük
Çoluk, çocuk, genç, yaşlı canlarını verdiler.
Sarıldık acılara, yüreklere üşüştük
Suçlulardan hesabı hangi günde sordular?

Vahdet-i Can ( VAHDET ÇİL)
Safranbolu, 21 Ocak 2025