Ondanmış Meğer

Yanlış anlaşılmaları, suçlamaları, anlamsız yargılamaları, peşin hükümleri, hükümsüz cezaları sessiz harflere yüklemişim.
Kimsenin duymaması ondanmış.
Acılarımı, özlemlerimi ve de yorgunluğumu alt alta dizelere yüklemişim. Yazılar şiir gibi olunca okuyanlarda mutluyum zannetmişler.
Kimsenin umursamaması ondanmış.
Gülmeyi hecelere bölmüş öylece yarım, yarım bırakmış gülmeyi unutmuşum.
Kimsenin anlamaması ondanmış.
Azarlanmalara, aşağılanmalara, kem gözle bakışlara ses etmemiş, kabullenmişim.
Kimsenin bakmaması ondanmış.
Sırtımdaki hançerleri, kabuk bağlayan yaralarımı şiirlere, öykülere ve kitaplarıma yüklemişim.
Kimsenin okumaması ondanmış.
Bir bayram akşamı babamı kaybetmiş yetim kalmış, gözyaşımı içime atmışım.
Kimsenin görmemesi ondanmış.
Anlamamışım işte, yorgunluğum da bitkinliğim de, bıkkınlığım da ondanmış…