SADAKAT

Akşam üstü kırlarda,
Gezinirken yoruldum.
O tarifsiz periyi,
Gördüğümde vuruldum!

Hayalle düş arası,
Derin rüyada mıydım?
Yoksa ölüm yurdunda,
Öte dünyada mıydım?

Dedim; Babanız kimdir?
Dedi; Zahiddir.
Dedim; Eriniz nerde?
Dedi; Şehiddir.
Dedim; Kalbiniz boş mu?
Dedi; Lahiddir.

Dedim; Sıcak bir barkın?
Dedi ki; Yok! Yok!

Dedim; Çok mu sevmiştin?
Dedi ki; Buyum!
Dedim; Belli ki Türk’sün!
Dedi ki; Soyum.
Dedim; Oğuz’dan mısın?
Dedi ki; Boyum.

Dedim; Bizden ne farkın?
Dedi ki; Yok Yok!

Dedim; Yalnız mı kaldın?
Dedi; Yalnızım.
Dedim; Çocuğun var mı?
Dedi; Bir kızım.
Dedim; Bahtın mı kara?
Dedi; Bahtsızım!

Dedim; Dildeki şarkın?
Dedi ki; Yok! yok!

Dedim; Acı kuşatmış!
Dedi; Kederim!
Dedim; Tutacak dalın?
Dedi; Kaderim!
Dedim; Böyle nereye?
Dedi; Giderim!

Dedim; Dönen bir çarkın?
Dedi ki; Yok, yok!

Dedim; Evlen benimle!
Dedi ki; Unut!
Dedim; Yüz yıl beklerim,
Dedi ki; Umut.
Dedim; Kalbimden vurdun!
Dedi ki: Avut!

Dedim; Yok mu bir korkun?
Dedi ki; Yok Yok!

Bu sözlerin üstüne,
Öne eğdim başımı!
Ayrılırken oradan,
Döktüm gözden yaşımı!

Anladım ki vakfetmiş,
Genç ömrünü eşine.
Bu perinin dünyada,
Fanilerle işi ne?

Ey şehidin hanımı!
Ey sadakat timsali!
Tanrı’m orda eşinle,
Yine sunsun visali!..

YAŞAR ÖZKAN
Antalya
19.01.2021