3
Yorum
26
Beğeni
5,0
Puan
381
Okunma
bugün
günlerden yarın
dün
olunca gün
beni uyandırın..
odasına
girdiğim salonların
yoktur penceresi,
yoktur dilin perdesi
tül bağladıkça çığlığına nefesi
değilken zamanı
kim,
kim çalar ki,
zamanın tokmaksız kapısını
an
be an
anlatsan da
vur,
vur
yine de
vurdum
duymazdır hayat
sağırlığı bundandır
boş
bir bavuldur
yüreği iltica mevsim
kesilmiştir bileti
uzanırken
gölgesine raylar,
peronsuzluğuna molalar
bugün
günlerden bulut
yağmur
olunca gün
beni uyandırın
yoksa,
yetmez olur şemsiye
beneğinde kelebek ömrüne
belki
bir kelebek kadardı ömrüm
neyse ki,
ölmeyecek kadar
nefes biriktirdim artık ölebilirim..
~°~
~°~
~°~
5.0
100% (15)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz