Sabah ezanıyla düştü yollara,
Sırtında bir çanta ve omzunda bir olta...
Eminönü’ne gitti erkenden,
Hani Kadıköy İskelesi var ya,
İşte tam onun yanına...
Çantasını açtı, hazırladı malzemeyi,
Oltasını bir güzel düzenledi,
Misinaya çengelleri taktı,
Uçlarına da balıkları kandıracak kadar yem,
Sonra da boğazın serin sularına attı...
Karşıda Galata, karşıda Kız Kulesi,
Sanki balıkları oltasına kovaladılar,
Herkes bekledi,
O habire çekti,
Derya kuzuları onu çok sevdi...
O gülümsedikçe,
Balık akıyordu oltasına...
Gelen geçen ona selam verdi,
O da balık beklerken,
Sohbet etti, çocuk sevdi,
Neşe saçtı etrafına...
Kıskandım Balıkçı’yı,
Ne kadar da mutlu görünüyordu...
Yanına gittim,
Sohbet ettim,
İçimdense şunları geçirdim...
Hey gidi Balıkçı Ahmet,
Beni de tak oltanın ucuna,
Savurup savurup at deryaya,
Karışayım huzurun maviliklerine,
Özgürce kulaç atayım,
Senin gibi ben de,
Mutlu olayım...

Ömer DEMİR