Gözlerim
Bozuk musluk gibi
Durduk yere gözyaşımı akıtıyor
Kolay kolay tamiri olmuyor
Ya yüreğimi söküp atmak gerekiyor
Yada bedenimi
Artık ikiside bana ağır geliyor
Sözlerimin
Bir teraziye koysan
ağırlığı olmuyor
Düşüncelerim herşeyi ezip geçiyor
Bilsen
Okadar karanlığım ki
Gölgem beni bulamıyor
Aydınlık ise
Senin olmadığın şehirlere uğramıyor
Yalnızlık
Pusuda bekliyor sanki
Kaçıyorum sandığı her köşe başında
ayağıma dolanıyor
Bense
Hayata aldırış etmiyorcasına
Elime aldığım kitabın arasından
seçtiğim bir iki kelime ile sohbet etmeye çalışıyorum
Aslında
Duymak istediğim
Senden bahsetmeleri
Çok geçmiyor
dilimin ucundan kayıp gidiyor
Komik
ama bir tanı
Üşümesi ateşi
Soğuk algınlığı
Karın ağrısı
Beni
Bu zamanda aşkın hasta hali buldu
Ne hastanesi ne ilacı kaldı
Ne beni iyi etti
Nede aşk düzeldi
Bir kuş misali
Ama
Dalıma yuva yapmak için hiç konmadı
Bir anlık
Nefes alıp konup gitti
Aşk buya
Herkese şifa
Bana zehir oldu