Ödünç alınan son kuruşla ödenen ilk kuruş arasında tabii muazzam bir fark vardır. goethe
pasaimrek
pasaimrek

BEYNİMİ KEMİREN UR

Yorum

BEYNİMİ KEMİREN UR

1

Yorum

0

Beğeni

0,0

Puan

879

Okunma

BEYNİMİ KEMİREN UR


Ne yaparsam yapayım kurtulamıyorum
Beynimin derinliklerinde filizlenen
Bir ur gibisin
Vücudumun her tarafına yayılıyorsun
Yaşamımı hiçe sayarak
Ve sen yayıldıkça yayılıyorsun
Bedenime dayanılmaz acılar yaşatarak
Yüreğimi kanatıyorsun, akan kan sayfayı kırmızıya çalarcasına
Felç ediyorsun, yürüyemiyorum gelincik tarlasına
Sana yazmak isteyen ellerime dahi hüküm ediyorsun
Sol yanımı acıtıyorsun
Sol yanımı kanatırcasına
Durmak bilmeyen kandan besleniyordun
Donkişot olmak istiyordum
Yel değirmenlerine su taşımak
Ama sen öldürüyordun beni
Her geçen gün
Dut ağacının dalları gibi
Vücudumun her bölgesine filizleniyordun
Dalların yüreğimi sarmalıyordu
Göğüs kafesim daralıyordu
Nefes almaktan zorlanıyordum
Nefes alamıyordum…
Sen yaşam buldukça, ben ölüyordum
Yüreğimin sesine kulak tıkamıştın
Dinlemiyordun yüreğimin sesini
Ama benimleydin
Vücudumun her yerinde
Sana yaşam veren bendim
Beynimin içinde seni var eden ve yaşatan bendim
Sonra sorgulamalar başlıyordu
Hangi hayatın anlamı vardı?
Hayatın anlamı nedir?
Soruları cevapsız kalıyordu
Neden son bulmuyordu yaşamım, niçin?
Yaşam niçindi
Beynimi yarıp seni çekip çıkartmak istiyordum
Ama yüreğime söz geçiremiyordum,
Senin varlığınla yaşamak istiyordum
Sonunda bütün hücrelerimi öldür sende
Ne sende kalanları unutabiliyorum
Nede seni!
Ne hüzünlü yüzünü, nede hüzüngülüşünü
Her sözcük, seni hatırlatır bana
Kurulan her cümlede hayat buluyordun
Ben tükendikçe
Unutulmayışımın kar tanesinde eriyip gitmek
Kayb olup toprağa karışmak
Filizlenen hüznün çiçeği gelincik tarlasında
Unutmamaya mahkûm olmaktır sevgi
Sözcüklerin tükendiği noktada
Her gün düşünür durur, bu beyin seni
Kaçmak bu şehirden, coğrafyadan, ülkeden
Atlasta olmayan ülkeye
Kaçışım sendin ama sen benleydin
Ki o kadar uzak kıtalar boyu
Atlasta olan şehir seni hatırlatıyordu bana
Yok, olan şehirdeydim artık
Yer altının derinliklerinde
Karanlıkların şehrinde, yok olan ışıktaydım
Cennet-cehennem yoktu
Bize vaad edilen hurilerde
Büsbütün peygamberler, yalancı çıkmıştı
Beyinli urlar vardı
Seni unutmak, yitip gitmek
Unutabildiğim gün, düşündüğüm gündür…
Yüreğim parçalanıyordu
Yürek parçalanırken nasıl bir ses çıkarır, bilir misin?
Yüreğimin sesini dinle
Sesini dinle
Dinle…

Paylaş:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiiri Değerlendirin
 
Beynimi kemiren ur Şiirine Yorum Yap
Okuduğunuz Beynimi kemiren ur şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
BEYNİMİ KEMİREN UR şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
atlantis
atlantis, @atlantis
19.10.2008 19:09:10
destansı bir duygu seliydi , insanın tüm temel duygularını bulmak mümkündü neredeyse şiirinizde.

tebriklerimi sunarım.

selamlarımla
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
ÜYELİK GİRİŞİ

ÜYELİK GİRİŞİ

KAYIT OL