Kül ettim narınla ben de abayı
Terk eyledim yaylaları obayı
O keman kaşları kirpikten yayı
Bakarken leylaya çal diye vermiş

Düştüm sebepsizce uçsuz bucaksız
Yalvarsan yakarsan köşe bucaksız
Davetkar lebleri elsiz ayaksız
Aşkın deryasına sal diye vermiş

Bu fani dünyanın boş vesvesesi
Pişmemiş dervişin küflü hevesi
Sordum garip gönlün evi neresi
Kuytu gamzeleri kal diye vermiş

Gurbet yazmış vuslat yare hayalim
Görenler gülse de kulum vebalim
Sürgünüm gül yanağı Cibalim
Karbeyaz tenini al diye vermiş

Servi revan boyu huyu emsalsiz
Huda vermiş albenisi sualsiz
Yar salınır seyreylerim vebalsiz
Kıvrılan yılanı bel diye vermiş

Mutluluk yazılmış evvel bahtına
Beni meftun yazmış felek ahtına
Yar kurulsun diye gönül tahtına
Sırmadan saçını çul diye vermis

Çilekeş kavuşmak acep çare mi
Bunca emareler de ki yare mi
Uğruna can feda gülde hare mi
Hak dala sureti gül diye vermiş
Hayrettin DEMÎRTAŞ