"Şafak söktü yine
Sunam uyanmaz
Hasret çeken gönül derde dayanmaz
Çağırırım sunam sesim duyulmaz
Uyan sunam uyan
Derin uykudan"

Demiş adamın teki!!!
Dinlemeye tahammül edemezdim bu türküyü
Sevdasının boynuna geçirdiği urganı anlatır çünkü...
Be ey sevgili
Aynı ateşle yaktın beni

Kaç sevdayı böyle harcadın
Kaç aşkı şüpheyle astın
Sen o gün benzin döküp seni seven bir kalbi ateşe attın

Hani ölümsüzdü sevdamız
Hani hayallerindim senin
Bakmaya kıyamıyordun hani!
Yalancı....
Şimdi yandığım gibi yansın yüreğin

Hüznüm den dökülen kaç göz yaşı var
Çaresizliğimin umuduna uyanmış kaç kapı
Yüreğimin feryat eden kaç ahı
Hesap sorar sana ateşlere uyanan gecelerin sabahı

Kalbimi koymuştum oysa avuçlarına
Sev, sar, sarmala diye
En kuytu yaraları senin açacağın hiç gelmemişti aklıma
Acımadın döktüğüm göz yaşlarına
Elemin, kederin, hüznün
Bıraktın karanlığına
Kulak vermedin feryatlarıma
Korkaklığının acısıyla, bir yağlı urganı taktın boynuma...

Ben bugün kendimi değil seni asıyorum o urganla
Şimdi sana giydirdiğim kefenle siliyorum göz yaşlarımı da
Ve seni bırakıyorum
Bir gün affedilebileceğin umuduna

Ölüler yeniden dirilmez ama
Allah’ın vaadi var
Buluşacağız arasat meydanında!!!

Süreyya Görür