ŞEFİM

Bazı insanlar vardır, yüzleri gülümseyen,
Sadece yüzü değil, gözleriyle de gülen,
Varlığıyla ortama, neşesini getiren,
Yokluğunda aranan ve her daim özlenen.

İşte öyle bir insan, tanıyalı çok oldu,
Hep sevecen, babacan, tebessümü de boldu,
Sinirliyken gören yok, huzur veren bir kuldu,
Yanında olanların, gönlü sevgiyle doldu.

Arada sürpriz yapıp, ziyaret ediyordu,
Kapıdan girişiyle, yüzü de gülüyordu,
Eskileri yâd edip, sohbetler ediyordu,
Güzel hisler bırakıp, evine gidiyordu.

Bir gün haberi geldi, hastaneye de yatmış,
Dualarla bekledik, yakında çıkacakmış,
Ne yazık ki olmadı, ameliyatta şartmış,
Umutlar yeşermişken, o bizleri bırakmış.

Elden bir şey gelmiyor, özlenir gidenlerde,
Ama hep anılarda ve duayla dillerde,
Şimdi Doğan misali, dolaşırken göklerde,
Gülen mavi gözlerle, yaşayacak kalplerde.

Hami TURAN
06.01.2025 ANKARA