Kırk kilit vurulmuş
Üzerine toprak atılmış dünlerin…

Boğazda düğüm
Gözlerde buğu
Kaç harfin yalnızlığı ile beraber
Sancısı vurur kentlere bilinmez

Derin iç çekişler
Ufukta yıkımlar oluştururken
Konuşmaktan korkulan ne varsa
Dökülür dudaklarından…

Fırtınalar,
Yerini yağmura bırakır;
Acıları ortak olanlar
Birbirini çekerken
Korkular derinlerde gizlenir.
İçe kapanır, susarken büyür sesin
Zamanın ağır yükü
Gölgelerde saklı kalır
Günlerin sızısı, ay düşünce yansır.

Bilmez ki bakanlar,
Yüzde beliren sessiz çığlığı
Çocuk kalbin de
bir gecede yılları devirdiğini
Dışarısı kar ve buz olsa da
İçindeki ateşi bilemezler.

Bir gün
Dünden ağır
Bir gün
Yıllar alır…

Zifir bir gecede
İki kelam
Zamanı kanatır
Eylül düşer karanlıkta
Kırılmış kanatlarına
Ucu bucağı olmayan sessizlikte

Bir gün taşır geçmişi
Bir gün geçmiş taşar

Anlatılmış olan
Pişmanlıktır yarına
Kanarken ruhun
Sis perdesi içinde
Kaybolup gider kelimeler
Derin bir çukura atılır
Askıda kalır her şey

Zemheride…