Hayaller gerçeğe dönüşebilseydi misal,
Haz duyarmıydın hâlâ yapamadıklarını
Yapma gayreti içinde yaşanan dünyada.
Sahi hayal demişken şu macera içinde
Kendimi daha da iyi mi hayal ederdim
Başkasına adaletimin rengi nasıl acaba?
Ya bütün insanlar aynı anda bir hayali
Taşkın sular gibi çağlandırsa bir anda?
Hani denir ya sürekli,
keşke şöyle olsam
keşke böyle olsam,
Diye kelimelerle Ömrüne peşkeş çekercesine,
Ne derlerdi o kimselere Bilemedim.
Bir abide, bir anıt gibi, tam adı kibirdi.
Hayalin terazisi hep gerçekleri eksik tartar ki, Hayalin mahiyeti bozulmasın.
Ucu bucağı var mıdır sahiden insanın
Bitmek bilmeyen hayallerine karşı set,
Hayaller gerçeğe dönmese bak çok net,
Hayaller cenneti dünya olamazdı zaten,
Sürgün yerinde hayal edebilmek,
yapamadıklarını o buruk his,
Ucubucağı yok ama önüde sis,
Hayal olmayan yerlerde demekki
Cennetin manasındaki ince çizgi.
Fikirlerinde mahşeri var,
Düşüncenin cennet ve cehennemi,
Düşündükçe ve hayal ettikçe gidersin
İradenin terazisindeki o Hassas dönüşe,
Sen eskiz de,başkası prova desin,
Bir diğeri ise tesadüf,Ben ise alâmet,
Görüşmek üzere o zaman Gerçeklerde.
Peki neden hayal kurar şu bedenimin
rüya ile süre gelen soluk hali benzimin,
Senin, benim, hepimizin sorusu olmalı
Güvenilmez bir fıtrattan gayet eminim.
Gerçek değil mi insanlığı köle yapmak,
Bir avuç içinden çıkan leş kargaları ile,
Gerçekler lazım bize bu sürgün yerinde
Sürünen Milyarlarca hayallerin içinde.
Gerçekler lazım bize hayallerin adaleti
Olmadığı ve olamayacağı sürgünümde.
...
Muhammed Emin Şeker