Yeni yıla girerken mutsuzdu tüm insanlık
Yıl iki bin yirmi dört, işte böyle zor geçti.
Merhaba desek bile gülümseme bir anlık
Yıl iki bin yirmi dört, işte böyle zor geçti.

Güneşte ışık söndü, ay ikiye yarıldı
Eğitim karanlıkta yılanlara sarıldı
Atanmayan öğretmen tam kalbinden vuruldu
Yıl iki bin yirmi dört, işte böyle zor geçti.

Hastanede randevu bulmak hayli zorlaştı
Sığınmacı revaçta, diş gösterdi, hırlaştı
Zaman, mekân yok oldu ön sıraya yerleşti
Yıl iki bin yirmi dört, işte böyle zor geçti.

Ekonomik tedbirler hedefe ulaşmadı
Ücretlerde artışlar kimseye bulaşmadı
Kazanılan pastayı hiç kimse bölüşmedi
Yıl iki bin yirmi dört, işte böyle zor geçti.

Kimseyi acındırmak değildir benim kastım
Zamları takip etmek mümkün olmadı dostum
Cebim delik, cüzdan boş yerde sürünür postum
Yıl iki bin yirmi dört, işte böyle zor geçti.

Varsıllara taşındı yumurtanın kırkı da
Yoksullukta artış var, her şey şimdi askıda
Çekilen fotoğraflar henüz daha baskıda
Yıl iki bin yirmi dört, işte böyle zor geçti.

Vahdet-i Can söylese, bilen zaten biliyor
Gelen her yeni yılda herkes refah diliyor
Fakat ne hikmet ise, halk avcunu yalıyor
Yıl iki bin yirmi dört, işte böyle zor geçti.

Vahdet-i Can ( VAHDET ÇİL)
Amasya, 31 Aralık 2024