Hocam Nerde o eski bayramlar çocuklarda bir heyecan bir telaş vardıBügüklerde bir ağırlık bir saygı vardı,Yemekler az yada çok farkr etmez
Bir lezet vardı.Bayram da bir bir hava vardı tarif edemem daha çok uzatılabilir.Ne çocuklarda sevinç,ne büyüklerde o sevimli yüz,ne yemeklerde tat,nede o manevi hava kaldı
Yaramızı deştınız hocam güzel şiirinizden dolayı tebrik eder başarılarının devamını dilerim saygılarımla

Tümü dosdoğru olan dörtlüklerini hem haz, hem de elemle okudum. Ama bol kepçe yiyenlerin, saray mukimlerinin böyle düşünmediklerini de görerek, duyarak, doğrusu bizler adına onlardan utanç duydum. Tebrik ediyor, geleceğimizin dünden güzel olması duâsıyla gözlerinden öpüyorum. Sağlık ve huzurla Allah'a emanet kalın. (Aksakal)

Dün üç harfli marketlerden birinin kapanış saatinde şöyle bir olaya tanık oldum. Son kullanım süresi geçtiği için kaç şişe sütü, kaç tane yoğurdu, pudingi, propiyotiki, daha başka şeyleri, meyve ve sebzeleri çöpe attılar. Son kullanım tarihinde 2 gün önce bir alana bir bedava yapsalar hepsi bir ailenin midesine girerdi. Ya da bu gıdalar sokak hayvanları için değerlendirilebilirdi. Sütler son kullanım gününde peynire dönüştürülebilirdi. Pudingleri o marketin önündeki çöpten kağıt toplayan çocuklara son kullanım tarihi geçmedem ikram edilebilirdi. Öyle bir hal ki diyecek laf bulamıyorum. Bu arada lüks tüm restaunant ve cafeler hınca hıc dolu. Eğlence merkezleri yine dopdolu. Parası olan için yaşam güllük gülistanlık. Parası olmayana ise çöpe attıkları ürünleri vermeyi dahi layık görmüyorlar. Bu olacak bir şey değil.

Saygılarımla.