1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
927
Okunma
Umutsuzluk deryasını ektim,
İmkânsızlığı yeşerttim,
—karanlığımda,
Sevgiyle büyüttüm mutluluğu,
Tarumar ettiler hayallerimi, arzularımı,
Ve kelepir dünyanın,
—yosunlu taşlarına bağladım,
—gök mavisi arzularımı.
Afakî düşlerin döngüsünde,
—travmalarım.
Dilim afazi, yüreğim yangında,
Ve gönlümün yüzü üşüyor,
Güvercinler küsüyor tabiatta,
Islak ıslak yağıyor yağmur,
Kâbuslu gecelerde,
—uykularım kaçıyor.
Dökülüyordu hazan yaprakları,
—tepetaklak,
Dayamıştı sırtını ağaca ağlamaklı,
Oysa unutmuşum ben ağlamayı,
Ağlanacak onca halim varken,
Ve avlanmış kekliğe dönmüşüm,
—Şahin edasına sahipken.
Ayasında tanıyordu seven seveni,
Küflü âlemde, tanınmaz insan,
—tanımaz kendini.
Cevap Yaz