Geçmişi hatırlarken kanadı yaralarım
Dünüm geldi aklıma dağlandı yarınlarım
Ruhumu ezerek içimden geçti zaman
Kaç damla gözyaşı eder ki insan
Yıkılmadım tümden direndi bu beden
Ayakta kalmaktı BEN’deki erdem
BEN’dim mazide karaları bağlayan
Şükür şükür üstüne etmedim isyan

Her insanın olmuştur elbet inişleri - çıkışları
Yol eğridir kimi zaman, kimi yokuş - yukarı
Her kişi kendi hayat yolunda büyür
Bazen koşar adım gider, bazen de yürür
Hor görmedim kimseyi kin tutmadı kalbim
Rabb’im biliyor saf sevgiydi emelim

Baktım dostun yüzüne hoş göründü gözüme
BEN’miyim şimdi suçlu dönüp baksın özüne
Çok ağladım tenhada gözyaşlarım sel oldu
Kime dostum dediysem zor günümde el oldu
Doğrularım yanlışlarım hep oldu hep olacak
Derde düşmüş yüreğim dermanını bulacak

Hakkımı helâl ettim geçmişteki zamana
Şimdi gidiyorum yüreğimdeki "Bana"
Dilimde duam var kalbimde huzur
Yelken açtı umuda içimdeki huzur
Her mevsimin çiçeği var vaktinde açan
Her gülün bülbülü var kendi dalına konan

Kimseden el istemem BEN tutarım elimden
Alnıma yazıldıysa kaçamam kaderimden
Şairin dediği gibi..."Herkesin mutlu olmak için başka bir yolu varmış. Kendi yolumu çizdiğimde anladım"... BEN

Ayşe Yakup 18 /03 /2021