resmin

Kaç gece resmine bakarak uyudum
Ve her sabahı resminle aldım odama
Kanadı kırılmış kuşmuşum
Resimlerini yırtınca anladım
Ve artık yok senden bir eser
Avunmak için baktığım resimlerin yok artık
Ve artık sabahımı yalnız alıyorum odama
Gözlerimde alışır sensizliğe
Yüreğimin alıştığı gibi
Seni görmeden yapabilir mi bilmem ama
Sensizliğe katlanmak zorunda

Hiç kokunu almadım
Ve sesin çınlamadı kulaklarımda
Ben sana hasrette kalmadım
Senin için yanarım demedim
Sadece bir hoşlanma dedim
Geçer dedim önceleri kendi kendime
Ama zaman aktıkça içimde üreyen bir sensizlik başladı
Ve kendime dur diyemez hala geldim

Sildim tüm arşivlerden resimlerini
Ve artık anonslarda adın yok
Yolun bitim noktalarında çıkacaksın biliyorum karşıma
Bu yüzden hiçbir yolun sonuna varmıyorum
Yollardan ayrıldım
İzlerim izini varmasın diye
Ve senle aynı noktada bulunmamak için
Yollarımı yarı yolda bıraktım