Ömrün süresini sorarsın bana;
Bir gülün açıp da solana kadar.
Geldiği ev baki değil mihmana;
Misafirlik günü dolana kadar.

İnsanın emeli olsa da uzun
Miktarı bellidir ekmeğin, tuzun
Eksi derecede oluşan buzun;
Ömrü, sıcak hava alana kadar

Ne gelmek, ne gitmek elinde değil
Kudret sahibinin emrine eğil
Emri uygulamak için, Azrail;
Kapının zilini çalana kadar

Kimi uzun, kimi kısa vadeli
Yer, içer, eğlenir tutarken eli
Beden binasının kayar temeli;
Toprağın altını bulana kadar

Olsa da yapacak işlerin pek çok
Dakikanın dahi garantisi yok
Yayın üzerinde beklemekte ok;
Can avcısı oku salana kadar

Verilen ömürü sonsuz belleme
Kibirlenip nefs atını yemleme
Hakkın olmayanı sakın elleme;
Bir nimet kendinin olana kadar.

Derdim ve dileğim îmanla gitmek
Hakkın, hakikatin gayretin gütmek
Ne çirkin söz deyip, ne de işitmek;
Dostlar namazımı kılana kadar

Beşikten, mezara direk bir yol var
Her canlıya mahsus açık bu kulvar
Fırsat elde iken Mevlâ’ya yalvar
Dilin söylemekten kalana kadar.

Mehmet Postallı / 2024