BAKINIP BAKINIP DURDUN KALENDER

“Ayağa kalk” dedim; duymazdan geldin,
Yekinip yekinip durdun Kalender.
Duymazdan gelmeyi marifet bildin,
Tepinip, tepinip durdun Kalender.

Memleket giderken dünden yarına,
Düşünmedin; baktın kendi kârına,
Üç günlük dünyada neyin uğruna?
Yakınıp, yakınıp durdun Kalender.

Ben bildim bileli, dipte, yerdesin,
Hiç yüzün gülmedi, darda, zordasın,
Seyrettin talanı, çıkmadı sesin,
Çekinip, çekinip durdun Kalender.

Dağlardan söktüler, çamı, meşeyi,
Ahh; bilemedik ki, közü, maşayı,
Bedava bulunca kaptın köşeyi,
Tıkınıp, tıkınıp durdun Kalender.

Omuzun kubardı, laftan, ciladan,
Haberin olmadı düzen, hileden,
Sana dokunmayan kaza beladan,
Sakınıp, sakınıp durdun Kalender.

Benim yüreğimde onulmaz ağrı,
Bildiğimi söyler, yaparım çağrı,
Dinlemezsin; neden böyle bir tavrı?
Takınıp, takınıp durdun Kalender.

Yitik Ozan der ki; çıkmış çiviler,
Mal götürür oldu emmi, dayılar,
Yandaşların oldu koylar, kıyılar,
Bakınıp, bakınıp durdun Kalender.