0
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
156
Okunma
Saflığın simgesi, sessiz bir düş,
Ruhuma huzur veren beyaz bir gül.
Yapraklarında saklı nice sırlar,
Her damlası, bir özlem, bir bahar.
Rüzgârın dokunuşunda nazlı salınır,
Masumiyetiyle gönüllere alınır.
Ne bir renk ister, ne bir fazlalık,
Beyaz gülde saklı tüm sadelik.
Gözlerin gibi berrak, ışıl ışıl,
Kalbime işleyen o beyaz gül.
Hangi bahçeden geldin bilinmez,
Ama ruhuma dokundun, hissedilmez.
Kokusunda bir huzur, derin bir esinti,
Hayatın kendisi gibi saf bir sevinti.
Beyaz gül, anlatır sessizce her şeyi,
Bir aşkı, bir vedayı, sonsuz sevgiyi.
Eğer beyaz güller konuşabilseydi,
Fısıldardı belki en derin hisleri.
Ama seninle susar, seninle dinler,
Beyaz gül, sevginin sessiz bekçisi gibi.
