Günümün şiiridir.

Her şey zıddı yani tezatı ile kaimdir. Zıtlığa günümüzde kontras demekteler. Zıtlık ne kadar netse idrak de o oranda berraklaşır. Siyah bir zeminin üzerine biri beyaz, diğeri gri renkte iki iplik konsa; zeminle zıddı tam olan beyaz daha net görülür. Karda yürüyen beyaz renkli bir tavşanı ise en keskin gözler bile görmeyebilir.

Şiirde bu zıtlıklara ilişkin çok güzel örnekler verilmiş:
Akşam ve gündüz,
Karanlık ve ışıltı,
Geniş ve dar,
Gülen ve ağlayan,
Neşe ve hüzün,
Zarar ve kâr,
Yokuş ve iniş,
Güneş ve kar...

Bu tezatlar arasında hem insan şahsiyetinde ve hem de kâinâtta birbirini bertaraf etme mücâdelesi söz konusudur.

İnsanın iç dünyasındaki fücur ve takva mücadelesi de bir zıtlıktır. Hangisi galebe gelirse... Sonuç ya cehennem ve hüsran ya da cennet ve ebedi mutluluktur.

Ayet-i Kerîme'de: “Nefsini (maddî ve mânevî kirlerden) temizleyen kurtuluşa erdi. Onu günahlarla örten ise helâk oldu.” (eş-Şems, 9-10) buyrulmaktadır. İnşallah nefsini temizleyen kullarından oluruz.

Saygılarımla.

Seğmenoğlu

üstadım...

öncelikle kendi adıma çok teşekkür ederim

her dem farkındalık sunan müthiş bir kaleminiz var

bu bağlamda hayat yolculuğunu ve edebiyat dünyasını da ihya ediyorsunuz


soluksuz kaldım ve okudum,

yorum yapmak adına zorlandım çünkü çok büyük keyif verdi kaleminiz ve düşüncelere sevk etti


ömrünüz çok kaleminiz daim olsun hocam


içten selam sevgimle saygımla


ellerinizden öpüyorum kıymetli büyüğüm

Bakiye bir zaman, durur ufukta
Mazi bende sızı, uğrar da gün gün
Kelâm yetmez olur, kelâm kayıpta
Yokluk türküsüdür, söylenir gün gün

Kıymetli Üstadım
Şiirin en geçilmez yerinden geçtiniz maşallah
Gönül titreten bir edâ

Çok saygımla Üstadım
Ellerinden öper, günlerin sağlıkla geçsin derim